یک رویکرد پلاسمای پالسی تخلیه فاز گاز برای ارزیابی اثر الکترولیت‌های مختلف ( آنیون‌ها مانند CO32- ، PO43- ، SO42- ، Cl- و NO3- ) بر تخریب کلروبنزن استفاده شد. تجزیه پلاسما ترکیبات آلی فرار (VOCs) مانند کلروفرم، کلروبنزن، تولوئن و MIBK (متیل ایزوبوتیل کتون) در حضور ماتریس های مختلف فاضلاب مانند یون سولفات، مواد آلی و کدورت مورد بررسی قرار گرفت.
غلظت اولیه 200 میلی گرم در لیتر از هر یک از VOCs و ولتاژ ورودی 17 کیلو ولت استفاده شد.
بیشترین تجزیه کلروبنزن در حضور SO4 به دست آمدیون 2- و کمترین زمانی که CO 3 2- در محلول وجود داشت. افزایش راندمان حذف کلروبنزن در حضور SO 4 2 – می تواند به دلیل تشکیل رادیکال های SO 4 ˙ – در طول تخلیه پلاسما باشد.
هنگامی که سولفات از 0 به 83.75 میلی مولار افزایش یافت، غلظت رادیکال ˙OH از 194 به 106.7 میکرومولار کاهش یافت. این ممکن است به دلیل واکنش ˙OH با یون های سولفات برای تشکیل رادیکال های SO 4 ˙ – در طی تخلیه پلاسما باشد. با استفاده از ترت بوتیل الکل (TBA) به عنوان یک روبنده انتخابی ˙OH، نقش SO 4 ˙-رادیکال در تخریب کلروبنزن مشخص شد.
اثر مثبت معنی‌دار سولفات بر تخریب کلروفرم نیز مشاهده شد.
ماده آلی و کدورت تأثیر عمده ای بر تخریب VOCs انتخابی نشان نداد. کدورت محلول ها پس از 10 دقیقه درمان با پلاسما به طور قابل توجهی کاهش یافت. نتایج مطالعه به وضوح نشان دهنده اثربخشی فناوری پلاسمای توان پالسی برای تصفیه پساب های صنعتی است.
